براندون کرانبرگ در 2020 با نمایش جهانی پروژه­ جدیدش در ساندنس دوباره قدمی بزرگ در عرصه­‌ی سینما برداشت. این پروژه یک تریلر­بادی ­هارور خشن به نام Possessor است، که زوج هنری آندره‌آ ریسبرو و کریستوفر ابوت در آن نقش‌های اصلی را دارند و­ به­ عنوان یک فیلم مستقل قدرتمند بس خوش می‌درخشد.
زمین بازی برندون کراننبرگ در فیلم Possessor همچون زمین بازی هارور علمی تخیلی ضدویروس است، با این تفاوت که در فیلم Possessor او خشونت بادی­ هارور فیلم را چنان تشدید می‌کند که بی‌شک پدرش دیوید کراننبرگ  باید به او افتخار ­کند.

دوک The Duke یک ماجرای واقعی از سال ۱۹۶۱ را روایت می‌کند که مردی از طبقه کارگر از پنجره دستشویی گالری ملی لندن بالا می‌رود تا یک نقاشی ارزشمند از دوک ولینگتون اثر فرانسیسکو گویا را بدزدد. این فیلم یک داستان خنده‌دار را به تصویر کشیده که با حسن تعبیر کلاسیک بریتانیایی بازگو شده و در پایان یک پیچش داستانی دلچسب دارد.
جیم برودبنت بازیگر نقش اصلی است (که در زندگی واقعی هم یک مصلح اجتماعی دوست‌داشتنی است) و هلن میرن نقش همسر محزون و رنجیده او را بازی می‌کند. کارگردان این فیلم کسی نیست جز راجر میشل سازنده ناتینگ هیل Notting Hill و دخترعموی من ریچل My Cousin Rachel. دیدن این اسم‌ها کنار یکدیگر، دوک The Duke را هیجان‌انگیزتر کرده است. هرچند تلویزیون نقش اصلی را در داستان این فیلم بازی می‌کند، میشل ریتم کار را به سرعت آثار تئاتری و با حسی آزاد به تصویر کشیده است. این فیلم که خارج از بخش رقابت‌های جشنواره ونیز به نمایش درآمده، پیش از بفتا در سینماها اکران خواهد شد و گزینه مناسبی برای طرفداران کمدی‌های مفرح انگلیسی با لحنی اجتماعی به حساب می‌آید.

بچه های دریا Children of the Sea که از روی مانگایی به همین نام اقتباس شده است، داستان روکا، با صدای مانا آشیدا، را دنبال می‌کند. روکا دختر جوانی است که احساس می‌کند دریا او را می‌خواند. پدر او در یک آکواریوم کار می‌کند و روکا دائما خاطراتی از کودکی‌اش را به یاد می‌آورد که در آن یک جسم عجیب و درخشان را در این آکواریوم دیده بوده است. روز اول تعطیلات تابستانی،  برخوردی با یک دختر بزرگ‌تر باعث می‌شود روکا از تیم هندبال اخراج شود. بعد از این اتفاق روکا تصمیم می‌گیرد به آکواریومی که پدرش در آن کار می‌کند برود و آن جا پسری را می‌بینید که در محفظه بزرگی همراه با وال‌ها در حال شنا کردن است.
نام این پسر اومی، به معنای دریا و با صدای هیرو ایشیباشی است. اومی و برادرش سورا، به معنای  آسمان و با صدای سیشا اوراگامی، در دریا و توسط فیل‌های دریایی بزرگ شده‌اند. این به این معنا است که آن‌ها می‌توانند سریع‌تر شنا کنند و نفسشان را طولانی حبس کنند، تا حدی که باعث شده است برای زندگی روی زمین دچار مشکل شوند. آن‌ها تقریبا شبیه آکوامن هستند، با این تفاوت که با ماهی‌ها صحبت نمی‌کنند و تتوهای زیبای جیسون موموآ را بر روی بدنشان ندارند.

انیمیشن ژاپنی خارق‌العاده و بی‌همتای شهر اشباح Spirited Away با تحرک روایتی یک فیلم بلند لایو اکشن و جهش‌های خیال‌پردازانه‌ی مانگای آسیای شرقی، افسونی تمام‌وکمال به شمار می‌آید. هایائو میازاکییکی از موسسان استودیوی جیبلی، پس از تولید شاهزاده مونونوکه، Princess Mononoke محصول 1997، بار دیگر با شهر اشباح Spirited Away به سراغ داستانی رفت که می‌تواند هم بزرگسالان و هم کودکان را کاملاً مجذوب خود کند، یک آلیس در سرزمین عجایب از نوع ژاپنی با دنیایی کاملاً قانع‌کننده مملو از انسان‌ها، اشباح، حیوانات و سایر موجوداتی که یک دختر ده ساله مدتی کوتاه را در آن سپری می‌کند. این فیلم به‌عنوان یکجور بدیل عجیب و غریب برای کارتون‌های هالیوودی، قطعاً توانایی‌اش را دارد که در کشورهای غرب دنیا هم به‌صورت دوبله‌شده و هم در نسخه‌ی اصلی‌اش نیز موفق باشد، و پیروزی غافلگیرکننده‌ی این فیلم (همراه با فیلم یکشنبه‌ی خونین Bloody Sunday) در کسب جایزه‌ی خرس طلایی فستیوال برلین خبر از توفیق عمومی این فیلم خاصه در اروپا می‌دهد.